مقدمه: از دست دادن دندان ها و پیامدهای آن برای سلامتی، همچنین ناراحتی روانی که به همراه دارد، تاثیر منفی بر وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی می گذارد. ایمپلنت دندان با هدف افزایش سلامت و رضایت بیماران و بهبود همه ی جنبه های کیفیت زندگی انجام می شود. لذا این مطالعه با هدف تاثیر درمان ایمپلنت بر شاخص های کیفیت مرتبط با سلامت دهان و دندان در بیماران تحت درمان ایمپلنت در شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تحلیلی-مقطعی، کیفیت زندگی 73 بیمار مراجعه کننده به دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) و مراکز خصوصی قبل و بعد از درمان ایمپلنت، در سال تحصیلی 1398-99 با استفاده از شاخص OIDP (Oral impact on daily PERFORMANCE) بررسی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های Paired t-test، Independent t-test و تحلیل واریانسی (ANOVA) انجام شد (0/05 = α, ). یافته ها: در مطالعه ی حاضر، شایع ترین مشکل و بیشترین عامل موثر در شرایط دهانی بر کیفیت رضایت، کشیدن و از دست دادن دندان ها بود که بیش از همه (83/6 درصد) در کیفیت غذا خوردن، بر لذت بردن از ارتباط با دیگران (68/5 درصد) و بر کیفیت لبخند زدن (64/4 درصد) تاثیر داشت. میانگین نمره ی OIDP قبل از درمان ایمپلنت نسبت به بعد از دریافت درمان در تمام جنبه های پرسش نامه کاهش نشان داد که از نظر آماری معنی دار بود (0/05

مقدمه: خطر ابتلا به بیماری های عفونی در محیط کار دندان پزشکی مستقیما به درجه تماس با مایعات بدن هم چون خون، بزاق دهان و وسایل کار بستگی دارد. میکروارگانیسم های مختلفی چون ویروس ایدز، هپاتیت B و یا عوامل قارچی، قابلیت انتقال در دندان پزشکی دارند. فدراسیون بین المللی دندان پزشکی اظهار می دارد که تمام بیماران دندان پزشکی، اگر چه به ظاهر سالم باشند، عفونت زا محسوب می شوند. لذا رعایت اصول بهداشتی و پیش گیری در تمام مراحل الزامی است.هدف: تعیین نگرش و عملکرد دندان پزشکان در زمینه رعایت موازین بهداشتی به منظور جلوگیری از انتقال عفونت در محیط کار دندان پزشکی هدف این مطالعه می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه که به صورت توصیفی- مقطعی (cross–sectional) بود، با توجه به سوال های استاندارد شده در زمینه مورد پژوهش انجام گردید. اطلاعات از طریق پرسش نامه و در خصوص نگرش و عملکرد دندان پزشکان، با مراجعه به مطب ها در سال 1385 جمع آوری گردید. نمونه مورد پژوهش 140 نفر از بین تمامی دندان پزشکان شهرستان اصفهان بودند که به طور تصادفی انتخاب شدند.نتایج: میانگین نمرات مربوط به نگرش دندان پزشکان 5.36 به دست آمد. میانگین نمرات مربوط به عملکرد دندان پزشکان مورد پژوهش 8.03 بود. بین نگرش و سابقه خدمت (0.092=P و 0.17= r) رابطه معنی داری دیده نشد. بین عملکرد وسابقه خدمت (0.12=P و0.15 -=r) نیز رابطه معنی داری وجود نداشت. بین نگرش و عملکرد دندان پزشکان مورد پژوهش رابطه معنی داری (0.1= P و0.16 -=r) دیده نشد.نتیجه گیری: دندان پزشکان مورد پژوهش از نظر رعایت اصول بهداشتی و ایمنی نسبت به راه های جلوگیری از انتقال عفونت از نگرش بالا و عملکرد خوب و قابل قبولی برخوردار بودند. نتایج حاصله با مطالعات مشابهی که در کشورهای پیشرفته انجام گرفته هماهنگی داشت. تداوم آموزش دندان پزشکان و آگاه کردن بیماران دندان پزشکی جهت جلوگیری از انتقال عفونت در محیط دندان پزشکی، مفید خواهد بود.

In order to investigate the effect of inorganic selenium replacement with organic selenium from Spirulina algae on PERFORMANCE and breast meat quality of broilers, a total of 160 one-day-old chicks were used in a completely randomized design with four treatments, eight replicates and five birds per each replicate. The sources of selenium used included sodium selenite and organic selenium from Spirulina algae which were replaced at two levels of 50 and 100 percent. The organic selenium was produced by the culture of Spirulina algae and its enrichment with selenium. The selenium content of different treatments was measured by ICP-Mass method. In this experiment, the feed intake and body weight gain parameters were measured weekly and feed conversion ratio was calculated. At 42 day of age, one bird was slaughtered from each replicate and the weight of carcass ready to cook was measured. The breast meat was sampled for measurement of pH and selenium storage. The results showed that it was not observed any significant difference in PERFORMANCE traits and ready to cook carcass percentage among different treatments. There was no significant difference in breast muscle pH at 0 and 24 hours after slaughtering. The amount of selenium deposited in breast muscle of birds fed organic selenium had significant increase when compared with other treatments (P<0.05). Generally, the results of this study showed that 100% replacement of sodium selenite with organic selenium from Spirulina algae led to increase in breast muscle selenium deposition without reduction in bird PERFORMANCE.

The study objective was to evaluate the effects of reducing dietary starch content in fresh cow diets while maintaining NDF levels by substituting barley grain (BG), corn silage (CS), or both with beet pulp (BP) on DMI, lactation PERFORMANCE, serum mineral and metabolites concentrations, liver enzymes and liver functionality index (LFI), serum insulin and revised quantitative insulin sensitivity check index (RQUICKI). Thirty-six multiparous cows were randomly assigned to 1 of 4 experimental diets from calving to 21 days in lactation. Experimental diets were a high-starch diet with ground BG (CO; 24.9% starch; 0% BP) and 3 low-starch diets where BP substituted for either BG (BB; 19.6% starch; 7% BP), CS (BC; 20.6% starch; 12% BP) or CS and BG (BCB; 20.3% starch; 12% BP). Relative to CO cows (16.50 kg/d), DMI was greater for BC (17.70 kg/d) and BCB (17.50 kg/d) cows, but it was lesser in BB (15.60 kg/d) cows. Similar to DMI results, milk yields tended to be greater for BC (37.89 kg/d) and BCB cows (37.81 kg/d) compared to CO cows (35.41 kg/d), but BB cows (33.05 kg/d) tended to produce less milk than CO cows. Relative to CO, cows fed BB had lower serum glucose concentrations, whereas cows fed BC and BCB had higher serum glucose. Serum insulin concentrations were lower for BB cows than for other exprimental groups. Relative to CO, serum NEFA and BHB concentrations were lower for BC and BCB, but was similar between BB and CO. The RQUICKI was lower for CO, BC cows than BB cows, and cows in BCB tended to have less RQUICKI compared to BB during postpartum. The concentrations of gamma glutamyl transferase were lower in BC and BCB cows relative to CO and BB cows. The cows fed CO and BB had higher serum bilirubin relative to cows fed BC and BCB diets. Although, LFI for CO cows was similar to cows on BB, BC and BCB, BC cows had higher LFI than BB cows and tended to have greater LFI than CO cows. Overall, reducing dietary starch by replacing CS (BC) or a mix of CS and BG (BCB) with BP positively affected DMI and milk yield and indicated improved energy metabolism and liver function during the first 21 d of lactation compared to when BP was fed instead of BG to reduce starch (BB).

In this study, chemical compositions of black seed meals samples were determined. 18 male weaning Zandi lambs with an average body weight of 23.5 ±1.5 kg were used in a completely randomized design in three groups of six in individual pens. Experimental treatments were: 1) control (basal diet with 12% soybean meal and without black seed meal), 2) diet containing 6% soybean meal and 9% black seed meal and 3) diet containing 18% black seed meal and without soybean meal. The concentration of dry matter, crude protein, crude fat, NDF, ADF, ADIN, and crude ash of black seed meal samples were 97.53±0.58, 31.26±0.99, 15.16 ± 0.61, 25.95 ± 1.34, 14.2±0.80, 0.69±0.04 and 5.07 ± 0.24, respectively. Replacement of soybean meal with black seed meal in the diet of experimental lambs had no effect on final body weight, daily weight gain, feed conversion ratio, dry matter intake, dressing percentage, tail and total body fat deposition. Albumin and total protein were higher for lambs fed by diet containing 18 % black seed meal compared to other treatments (P <0.05). However, the concentration of blood triglyceride, cholesterol and urea nitrogen were not differed between experimental groups. The digestibility of dry matter, organic matter, crude fat and protein were not affect by feeding of experimental diets. It seems that black seed meal can be used in the diet of fattening lambs up to 18% without adverse effect on PERFORMANCE and nutrients digestibility of growing lambs.

This study was performed to evaluate the effect of adding a mixture of peppermint, thyme and rosemary essential oils (EOs) in a ratio of (3:1:2), respectively, to the diet, on growth PERFORMANCE, rumen and blood parameters of fattening lambs. Twenty-one Mehraban lambs with an average weight of 29.80 kg were randomly allocated to one of three diets: 1) control, 2) base diet+1.25ml of EOs and 3) base diet+2.5ml of EOs. Daily weight gain was greater in the groups receiving the EOs than in the control, although this increase was mainly due to the interactions of treatment over time. Feed consumption and feed conversion ratio compared to the control did not altered. The total concentrations of VFAs and acetate in the groups receiving EOs decreased (P<0.05), while the concentration of propionate increased (P<0.05) at the level of 2.5ml of EOs and isovalerate increased (P<0.05) in both levels of EOs compared to the control. Total population of protozoa, rumen pH and ammonia nitrogen concentration were not affected by treatments. Glucose concentration increased at high level of EOs (P<0.05). Concentrations of urea, cholesterol, triglycerides, creatinine, total protein and albumin did not altered. The number of red blood cells, hemoglobin, hematocrit, number and percentage of white cells including lymphocytes and eosinophils were not affected by treatments but the percentage of monocytes decreased (P<0.05) at low level of the EOs. The results of this experiment showed that the addition of mixture of EOs to the diet did not have a significant effect on PERFORMANCE parameters and immune system of lambs, although it reduced the total concentration of VFA and acetate and increased the concentration of propionate.

1هدف با توجه به اهمیت تماس پوست به پوست مادر و نوزاد در ساعت اول تولد و تأثیرات مثبت آن بر سلامت نوزاد، ارزیابی نحوه اجرای این فرایند به عنوان یک گام حیاتی برای ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فاکتورهای پیشگویی کننده عملکرد کارکنان شاغل در بیمارستان آیت الله موسوی زنجان در پیاده سازی دستورالعمل تماس پوست با پوست مادر و نوزاد و شروع تغذیه با شیر مادر در ساعت اول تولد انجام شد. روش ها مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که بر روی 99 نفر از کارکنان درمانی و 386 نفر از مادران زایمان کرده بیمارستان آیت الله موسوی زنجان در سال 1401 انجام شد. عملکرد کارکنان از طریق خود ارزیابی و مصاحبه با مادران زایمان کرده با استفاده از سؤالات پایش عملکرد کارکنان در پیاده سازی دستورالعمل تماس پوستی و تغذیه نوزاد در ساعت اول بعد از تولد که به تأیید وزارت بهداشت رسیده است، جمع آوری و با شاخص های آمار توصیفی، آزمون کای دو و مدل رگرسیون خطی در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها خود ارزیابی کارکنان از عملکردشان نشان داد 32/3 درصد عملکرد خوب داشتند. بیش از 40 درصد مادران عملکرد کارکنان را در حد خوب ارزیابی کرده بودند. نتایج رگرسیون خطی نشان داد محل خدمت در بلوک زایمان به طور معناداری با عملکرد خوب کارکنان مرتبط است (β = 0/24 ، P = 0/001). این بدان معناست که کارکنانی که در بلوک زایمان خدمت می کنند، به طور متوسط 24/0 واحد عملکرد بهتری نسبت به سایر کارکنان دارند. همچنین عدم شرکت در دوره آموزشی با کاهش عملکرد مرتبط بود (β = -0/65 ، P = 0/001)، به این معنا که افرادی که در دوره آموزشی شرکت نکرده بودند، به طور متوسط 0/65 واحد عملکرد پایین تری داشتند. ضریب تعیین R² برای این مدل 0/50 بود که نشان می دهد 50 درصد از تغییرات در عملکرد کارکنان توسط متغیرهای محل خدمت و شرکت در دوره آموزشی توضیح داده می شود. نتیجه گیری می توان نتیجه گیری کرد عملکرد کارکنان در پیاده سازی دستورالعمل تماس پوستی مادر و نوزاد و برقراری شیردهی در ساعت اول تولد در وضعیت نسبتاً مطلوب قرار دارد. هر چند در بخش آموزش، کارکنان از وضعیت مطلوب فاصله دارند.

اصل مقاله به صورت متن کامل فارسی در بخش فارسی قابل رویت است.